Vandaag noodgedwongen verplicht mee gaan shoppen met grote zus en de moema. De grootstad Ninove hebben we vereerd met een blitzbezoek en veelvuldige betalingen.
Aangezien het percentage testosteron nog steeds de meerdere is van het gehalte aan oestrogeen in mijn bijna perfectionistisch lichaam, was mijn keuze snel gemaakt, en hadden de winkels dan ook weinig sociaal contact aan mij. Maar wanneer 2 vrouwelijke huisgenoten gaan shoppen, dan kan je begrijpen dat het beëindigen van mijn winkelbezoek en hun winkelbezoek ietwat van mekaar verschilt.
De enige manier om geen frustraties te laten opstijgen, en geen problemen te veroorzaken met de blauwe man op straat, was om me op een speciaal daarvoor geïnstalleerd Ninoofs bankske te gaan zetten. Mensjes kijken dus. De favoriete bezigheid van menig Liedekerkenaar en Belgische bejaarden. Spijtig genoeg waren het allemaal shoppers, rondhangende jongeren (nog niet zo slim als mij om op een bankske te gaan zitten), en gepensioneerde moeials. Als je écht wil verschieten wie er allemaal passeert, dan moet je eens 3 uur in de aankomsthal van Gent-Sint-Pieters gaan zitten (ik weiger te vertellen wat de oorzaak is dat ik daar 3 uur heb gezeten). Dáár passeert er kwaliteit! Ik hoop dat er in dat station geen vliegtuigen toe komen, want als de toeristen het ras zien dat daar loopt, hoopten ze waarschijnlijk dat er nog ergens een cocaïnesmokkel in Papoea-Nieuw-Guinea over te nemen staat. Anderzijds zouden ze mensen zoals ik en gij en gij en ik en gij niet leren kennen natuurlijk.
Daarom raad ik u allen aan om duidelijke tijdslimieten op te leggen aan enig vrouwelijk of vervrouwelijkt gezelschap tijdens het shoppen, zodat u geen ellenlange slierten zonnebrillen, fietsen, korte broeken en maxicosi's zult moeten zien passeren.
koen, dan toch nog thuis geraakt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten