op stap

Dinsdag zijn we naar Genencor gegaan. Om 13.15 zaten we allemaal op de bus die ons naar Brugge zou brengen. Het was een toffe rit, zeker toen de busschauffeur stilgevallen was. Juffrouw An wist heel goed de weg, en we waren heel snel op het bedrijf. Daar heeft een meneer die daar werkt ons uitleg gegeven over het bedrijf. Dat bedrijf maakt enzymen, juffrouw An zei dat we dat gezien hebben op school. Dat zijn dingetjes in je lichaam die je helpen met te eten.
We kregen ook oordopjes die we in onze oren moesten steken, en een hele grote bril om onze ogen te beschermen. Die oordopjes is wel moeilijk hoor, maar Katja heeft me geholpen, dank je wel! Wat een grote machines, en zo veel lawaai, een geluk dat we oordopjes hadden gekregen, anders gingen onze oren zeker pijn doen. Daar stonden hele grote dinges met een raampje in waar we mochten doorkijken. Wat groot! Er was ook een hele grote kamer met allemaal computers, maar dat verstond ik niet allemaal, omdat de meneer die de uitleg gaf een beetje te ver stond. We moesten heel veel trappen oplopen en aflopen, Bert zijn benen begonnen al pijn te doen, maar bij mij niet hoor, ik kan daar tegen. Toen de meneer zei dat het gedaan was, moesten we die grote bril teruggeven, voor de andere kindjes die zouden komen. De oordopjes mochten we houden, dat was heel lief van de meneer. Bert moest naar het toilet, en daarom moesten we nog een beetje wachten om te vertrekken, maar dat vond ik niet erg. Op de bus hebben we veel gelachen. We hebben ook Fanta gekregen, dat was heel lekker. Juffrouw An heeft daar voor gezorgd. En zo was het een toffe dag. Moe maar voldaan keerden we tevreden terug.