vrijdag 26 oktober 2007

sympathiek

Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.

Dit motto past uitermate bij de arrogantie die ik gisteren heb mogen ontmoeten. Impro-addicted als ik ben, ging ik gisteren samen met JBDM en EW de Lunatics aanschouwen in het Monasterium. Altijd casual gekleed als ik ben, ik ben dan ook een doordeweekse gewone jongen, net als mijn compagnons, waren we wel wat outliers die avond. Het Monasterium, een dertiende-eeuws klooster/begijnhof, is dan ook niet wat je verwacht op een simpele donderdagovand. En zeker het evenement en de aanwezige Armani-kostuums pasten niet bij mijn ietwat uitgerafelde jeans. Halloweenreceptie van de alumni van de Vlerick Management School. Het gehalte aan fils-à-papa's was nog nooit zo hoog geweest sinds de prijsuitreiking van Beursspecialist van het Jaar. Aangezien we niet op de uitnodigingslijst stonden, wat je wel kon verwachten, keken ze wel even raar toen we zeiden dat we 'gewoon' naar de Lunatics kwamen kijken en geen Master in Management and Finance in Oxford en Harvard hadden gevolgd.
Wat een geluk dat ik dat nog niet gevolgd heb, of ik zou niet de joviale en oersympathieke gast zijn die jullie niet kennen, maar wel een keiharde, zelfingenomen egotripper. Als mensen proberen het publiek te amuseren met een improvisatie-optreden en de Versace-plastronnen vertellen gewoon voort over de Manager van het Jaar die de Jury had omgekocht, dan krijg je goesting om de aangeboden versnapering 'met Emmentalerkaas en Roque-ham' hun richting uit te sturen. Chapeau voor de Lunatics van de avond (Katrijn, Stijn, Peter en Johan), die er toch het beste van gemaakt hebben.
Niettegenstaande de gekweekte antipathie, heb ik ze toch maar een fles Bref WC-eend afhandig gemaakt.

Het is eigenlijk wel grappig als je er over terugdenkt. Zij denken je te kunnen imponeren met hun dasspelden, en je staat ze in hun gezicht uit te lachen zonder dat ze het merken, ondanks de lessenreeks 'Lichaamstaal bij Onderhandelingen' die ze gevolgd hebben.

koen, doe me er AUB aan denken dat ik nooit Vlerick ga volgen.